27 Ağustos 2013 Salı

Silver Linings Playbook



Afişini baya baya beğendiğim bir film daha, hola!


Romantik komedi deyip geçmeyin. Film sıradan romantik komedilerden çok farklıydı bana göre. Diyaloglar o kadar sade ve gerçekçi ki verdiğim tepkiler genelde "adam aynı ben, evet hakkaten çok haklı, ne güzel film bu" Oldu.

Gelelim kim bu adam?Adam Bradley Cooper öncelikle yani Pat, filmi izlemek için +1. Ve bu adam karısı tarafından aldatılıp, kafayı yiyor, 8 ayını hastanede geçiyor, buna rağmen karısına deli gibi aşık. (mı acaba?) İzlemek için +1 daha. -ayyyy yerim çok romantik. tepkisini veriyorsan aç izle. Ayrıca romantik falan değil, adam bildiğin deli.

Bir de esas kız olmalı değil mi? Romantik komedi dedik. Kim bu kız peki? Kız da Jennifer Lawrence. -off bitiyorum bu hatuna. tepkisini verdiysen izlemen için bir neden daha.

Peki bu kız kim? Bu da Tiffany, ve en büyük motto ise bu kızın da deli olması. Kocası polis olan ve trafik kazasında ölen Tiffany, alyansını elinden hiç çıkartmamasına rağmen şirketin neredeyse hepsi ile ilişki kurduğu gerekçesiyle işten kovuluyor.
Peki bizimkiler nasıl buluşuyor?

Karısı ile tekrar görüşmek isteyen, fakat uzaklaştırma emri olduğu için ona hiç yaklaşamayan Pat, karısına yakınlaşmanın yollarını aramaktadır, arada bağı olan arkadaşları ile akşam yemeği yerken Tiffany'de onlara katılır. İki deli aynı masada oturursa güzel olur mu peki? Hayır olmazmış, bunu da anlamış oluyoruz. Masadan kalkan iki delimiz Tiffany'nin evine gelince Pat şok olacağı bir tepki ile başbaşadır.

"Akşam yemeğine gelirken forma giymişsin, bu hoş değil ama ışığı kapatırsan beni düzebilirsin." der Tiffany. İzleyici de OPPPSS der. Nazik bir şekilde bu teklifi geri çevirmeye çalışan Pat, hiçte nazik olamaz ve tokatı yer. Daha sonrası bunlar koşuyorlar, dans ediyorlar, aşık oluyorlar vesayire.

İzlemeye değer bir filmdi, aynı zamanda soundtrack'leri de bayağı hoştu. Bir kaç kez filmi durdurup shazam kullandım. Onları merak edenler için buradan. 

Aynı zamanda filmde depresif, ama bir o kadar da tatlı baba rolünü Robert De Niro üstlenmiş. Pat'in neden bu kadar sorunlu bir kişilik olduğunu, babasını tanıdıktan sonra da anlayabiliyoruz aynı zamanda. Robert De Niro'yu baba rolünde görmek ilginç oldu ama tabii ki harika bir oyunculuk. Tüm oyuncularda böyleydi. Yapmacık gelen hiç bir kısım yoktu filmde.
Size iyi seyirler.

PS: Tasarımla ilgileniyorum, evet çok kötü evet, vaktim yok evet. Ama değişecek. (Bir ara..)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder